....... tüm parasını tarlalarını satıp mahkeme ödemesini yapıp serbest kaldı,ama gidecek ne evi ne ailesi vardı.savaÅŸ tüm hızıyla devam ediyordu ailesini çocukarını bulması gerekiyordu.kendini boÅŸlukta hissetti bir yolunu bulup yaÅŸadığı mahalleye gitmesi gerekiyordu ama bu çok zordu yollar kesik ve her tarafta savaÅŸcılar kol geziyordu.bu arada komÅŸu ülkelere göç devam ediyordu. Bir yol seçmeliydi, bir çok yere gidebilirdi ama o Türkiyeyi seçti kafasına koydu zor olacak ama güzel bir yaÅŸam hayaliyle ve ailesinin orda olacağını düÅŸünürek onlarla buluÅŸma hayaliyle gitme isteÄŸi biir kat daha arttı artık yola çıkma zamanı ama bu nasıl olacak para olması ve ordaki muhalif grublarla irtibat kurması gerekiyordu. halep idlip üzerinden hataydan girmesi gerekiyor yaklaşık 1000 dolara anlaÅŸtı elindeki son parayıda yolda harcıyacaktı.
o gün geldi çattı eski bir minübüsle halepe doÄŸru hareket ettiler onunla birlikte bir kaç kiÅŸi daha vardı hiç kimse birbirini tanımıyor ve konuÅŸmuyordu. yollar çok kötü heryerde enkazlarlar arasından yavaÅŸ yavaÅŸ ilerliyordular. halepe giriÅŸte bir kontrol noktası vardı asker kıyafeleri giymiiÅŸ çeteler buraları mesken tutmuÅŸ ve kacakcılıktan dehÅŸet paralar kazanmaktalar devlet yok buralarda derken minübüsü durdurdular etrafında bir kaç asker belirdi. içeiyi kontrol ettiler ve ÅŸöförü çadırdan karargahlarına aldılar,Biz arabada beklemeye devam ediyorduk. burdaki herkes ödemesini peÅŸin yapmıştı. ÅŸöför çadırdan çıktı geldi ve yola devam ettik. hiç kimse konuÅŸmadığı için ne kadar para verdiÄŸinide soramadık AkÅŸam olmaya yakın görüntü vermeyecek bir bina enkazının yıkılmayan küçük bir kısmında konakladık. çünkü burda gece hareket etmek çok tehlikeli ve her an hedef oluyorsunuz 24 saat gözetleme var rus ve amerikan ihaları sürekli görev halinde ve esadın askerlerinden her an füzeler gelebiliyor hedef gözetmeksizin rastgele atılan bombalar herkesin sonu olabilir çok dikkatli olmak zorundalar. yolculuk yavaÅŸta olsa ilerliyordu.3 gün sonunda idlip kontrol noktasına varmıştık.kalabalık bir asker grubu vardı yol barikatlarla kesikti geçmek imkansız bir iki tane daha araba vardı herkes bekliyordu ÅŸöför komutanla görüÅŸmek için karargaha doÄŸru ilerledi askerler hepsi maskeliydi tanınmıyordu. yaklaşık bir saat sonra yol açıldı ve idlibe giriÅŸ aptık bur da her an bombalamalar oluyordu.yolun kalan kısmını daÄŸlardan grce yürüyüÅŸleeriyle geçilmesi gerekiyordu.
havanın karanlık olması beklendi ve grupun başındaki kaçakçı rehberi takip etmeye baÅŸladılar daha önce bir çok kez insan kaçakcılığı yaptığı için çok rahat hareket ediyordu takibe baÅŸladık yanlarında bir çanta su ve bir kaç parça ekmek vardı bazen yakınlarda bazen uzaklarda patlamalar oluyor azda olsa ortalık aydınlanıyordu yürümeye devam etti kayaların ve aÄŸaçların altından görünmeden ilerliyorduk .2.günün sonunda son bir tepe kalmıştı. Hatayın ışıkları görünüyordu. yine de 1 günlük daha yolumuz vardı.güneÅŸ doÄŸmuÅŸtu konaklamak için maÄŸra gibi bir yer bulmuÅŸtuk oraya kendimizi attık yorgun ve açtık geceye kadar burda dinlenip tekrar yola çıkmamız gerekiyordu.tekrar yola çıktık sabah saat 4 gibi sınırdaydık. ilerde bir köy vardı kaçakçılar ve köyden ekip üyeleri baÄŸlantılıydı.köye biraz uzak bir kısımda barak gibi bir eve sığındık artık Türkiye adım atmıştık. bundan sonra herkes bir yere dağılacak bir çoÄŸunun burda akraba ve tanıdıkları var ... 3. bölüme devam etmek için tıklayınız....